Άλλη μία κορονωεβδομάδα με μπόλικη και καλή μουσική. Ο υποχρεωτικός εγκλεισμός μας επέτρεψε να ανακαλύψουμε πολλές ενδιαφέρουσες νέες κυκλοφορίες.
1. Στην πρώτη θέση για αυτήν την εβδομάδα βρίσκονται οι (δηλαδή ο) The Kite String Tangle. Ο φιλαράκος μας ο Danny Harley από το Brisbane κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες το album του «CD()3X» και κινείται πάλι σε υψηλά επίπεδα. Η ζεστή και ιδιαίτερη φωνή του σε συνδυασμό με την τίμια ηλέκτρο προσέγγιση του τον κάνει μιά σταθερή αξία στη φάση. Διαλέξαμε το «LANDSLIDE» με την συμμετοχή της επίσης γαμάτης Kate Boy.
2. Ασημένιος για αυτήν την εβδομάδα ο αγαπημένος The Weeknd. Τούτη εδώ η στήλη τον είχε ανακαλύψει πολλά χρόνια πριν, όταν με το προσωπικό του label παρέδιδε μαθήματα κυριλέ αλλά και πρόστυχης μαζί αρενμπή αλητείας. Τώρα, ως νέος Μιχαλάκης Τζάκσον, κυκλοφορεί το album «After Hours», στο οποίο θα βρείτε πολλά χαριτωμένα και φιλήσυχα τραγουδάκια. Ξεχωρίσαμε το «In Your Eyes», προφανώς για να κάνουμε τη διαφορά…
3. Στην τρίτη θέση του βάθρου για τιμητικούς και μόνο λόγους θα βάλουμε τον θείο Morrissey. Ο τελευταίος του δίσκος δεν είναι καλός -όπως το περιμέναμε άλλωστε- και μας δίνει δυστυχώς την εντύπωση πως τα τελευταία χρόνια ανακυκλώνει διαρκώς τα ίδια μέτρια και βαρετά υλικά, τα οποία σε συνδυασμό με τα πολιτικά του πιστεύω τον κάνουν μερικές φορές να αγγίζει την γραφικότητα. Παρ´όλα αυτά σε στιχουργικό επίπεδο είναι ακόμα ενδιαφέρων και η φωνή του δείχνει να βαστάει. Ο δίσκος του λέγεται «I Am Not a Dog on a Chain» και ποντάρω πως θα τον ξεχάσουμε γρήγορα. Ίσως όχι όμως το «Knockabout World»…
4. Όσοι δεν γνωρίζετε τον RHODES, ειλικρινά χάνετε. Ο Βρετανός παικταράς είναι ένα σπάνιο ταλέντο τόσο ως φωνή, αλλά και συνθετικά. Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το «This Shouldn’t Work», το οποίο δεν είναι μιά πολύ ψηλή πτήση, αλλά δείχνει πως βρίσκεται σε φόρμα ο άτιμος.
5. Οι γιάνκηδες Deeper είναι από τις μπάντες που γουστάρουμε εμμονικά να παρουσιάζουμε εδώ στα Αγγλικά Νησιώτικα, γιατί κατά την άποψη μας δεν είναι τόσο γνωστοι όσο τους αξίζει, έχουν κάτι γαμάτο μουσικά να προτείνουν και είναι και πολύ συνεπείς σ´αυτό που κάνουν. Δεν έχω αποφασίσει αν είναι indie rock ή post punk αλλά το νέο τους «Lake Song» είναι διαστροφικά ευφυές.
6. Για τον ONR μιλήσαμε και σε άλλο ραπόρτο. Είχαμε τονίσει το πόσο θυμίζει IAMX και Ultravox, αλλά με ευχάριστο τρόπο. Αυτήν τη βδομάδα μας έκανε να ξαναγουστάρουμε με το «Human Enough».
7. Η Låpsley μας έχει συνηθίσει σε πιο ενδιαφέρουσες δουλειές από το νέο άλμπουμ της «Through Water». Παρ´όλα αυτά το τραγούδι «Sadness Is a Shade of Blue» αναδυκνείει αβασάνιστα την ποιότητα της και τον λόγο για τον οποίο είναι ένα από τα πιο hot ονόματα στο είδος της.
8. Ας ξαναπιάσουμε τις κιθάρες μας με τους Hallan. Αυτά τα παιδιά από το περήφανο και ιστορικό Portsmouth, προσφέρουν ένα κράμα ευκολοφάγωτης post punk και indie. Θυμίζουν Mission, The Cinematics, ίσως και λίγο The National. Ευχάριστο άκουσμα το Yesterday, αλλά ας μην ενθουσιαστούμε ακόμη-λέω-εγω…
https://hallan.bandcamp.com/track/yesterday-with-him
9. Οι Dogleg δεν αστειεύονται φίλε. Την ιδρώνουν την φανέλα και τα σπάνε -κυριολεκτικά- με το νέο τους single «Kawasaki Backflip». Στα επίσης ευχάριστα πως ο κιθαρίστας και τραγουδιστής τους, Alex Stoitsiadis, είναι ελληνικής καταγωγής. Ειλικρινής και συμπαγής pop punk που θυμίζει ευχάριστα τους Black Foxxes.
10. Ο Καλιφορνέζος Ed Prosek μας πρόσφερε ένα πολύ γλυκούλι single αυτήν τη βδομάδα με την ονομασία «Mercy». Έξυπνη παραγωγή, πολύ ωραία φωνή και προσδοκία για το μέλλον…
11. Η συνεργασία του Don Diablo με τον Zak Abel γέννησε ένα dance anthem με την ονομασία «Bad». Σε έναν φανταστικό κόσμο θα το έβαζαν για καλωσόρισμα σε όλα τα clubs…
12. Οι Dirty Nice με τα 100.000 καρδιοχτύπια τους μας θυμίζουν έντονα Cut Copy και ίσως και λίγο Daft Punk. Όμορφα ονειροπόλοι και στα φωνητικά φουλ Friendly Fires. Εμένα μου άρεσε…
13. Για το τέλος του λευκώματος ο κτήτωρ διαλέγει τους Westerns. Κουλ προσέγγιση που θυμίζει Toro Y Moi και ύπουλα κολληματικό ρεφρενάκι στο «Can’t Get You».
Αγγλικά Νησιώτικα 